Idzie nowe ..

KURSY REEDUKACYJNE
propozycje Ministerstwa oraz propozycje PSITJ

Po zapoznaniu się z przedstawionym projektem Ministerstwa uważamy, że program w nim zawarty jest różnorodny oraz bogaty, wymagający od prowadzących nie tylko ogólnego przedstawienia problematyki, ale i zgłębieniu przyczyn, a także skutków niebezpiecznych zachowań drogowych. Odnośnie zajęć programowych z zakresu psychologii jest on również właściwie opisany.

Zarząd PSITJ


Jedynym aspektem który podnosimy jako stowarzyszenie to propozycja wprowadzenia do programu zajęć praktycznych na ODTJ.
Proponujemy 7 godzinne zajęcia praktyczne z instruktażem o tematyce:

1. Fizyka ruchu pojazdów – prędkość a droga hamowania, wpływ czasu reakcji na drogę hamowania, nawierzchnia i jej przyczepność, a droga hamowania

2. Obserwacja i koncentracja za kierownicą – wpływ rozpraszaczy na jakość prowadzenia pojazdu (zadania związane z wykonywaniem zadań podczas sytuacji zaburzających uwagę kierujących)

3. Prędkość i przyczepność, wykonywanie zadań omijania, hamowania, zmiany kierunku jazdy z różnych prędkości oraz ocena szans na wykonanie zadań z różnych prędkości.

4. Podstawy jazdy defensywnej minimalizujące ryzyko powstawania sytuacji niebezpiecznych na drodze.

Zajęcia takie miałyby za zadanie ukazanie zagrożeń, niebezpieczeństw, granic możliwości kierowcy oraz pojazdu. Idea organizacji części kursu reedukacyjnego na ODTJ ma być terapią wstrząsową dla uczestników poprzez ukazanie zjawisk. Nie jest zamysłem trenowanie dla poprawy umiejętności, stawiamy na rozwijanie świadomości kierujących poprzez namacalne doświadczenie wskutek udziału w sytuacjach niebezpiecznych.

Celem zajęć jest: wywołanie efektu inspiracji bezpieczeństwem, refleksją nad zagrożeniami jakie tworzymy codziennie na drogach, unaocznienie skutków popełnionych błędów i ich konsekwencji.

Propozycja: Wprowadzenie dodatkowego dnia z zajęć praktycznych na ODTJ. Kurs reedukacyjny trwałby 35h (28h Teorii oraz 7h Praktyki). Dzień zajęć praktycznych miałby być dniem kończącym kurs tak by dopełnić wiedzę teoretyczną i odnieść ją do praktyki za kierownicą. Zajęcia w ODTJ są intensywnym przeżyciem dla uczestników co potęguje proces zapamiętywania. Bez wątpienia będą miały istotny wpływ na trwałość i efektywność utrzymania właściwych zachowań drogowych przedstawionych na kursie reedukacyjnym.

Argumentacja: Głównymi przyczynami powstawaniu wypadków drogowych i sytuacji niebezpiecznych są: nadmierna prędkość i jej niedostosowanie do panujących warunków drogowych, niestosowanie się do przepisów RD, brak odpowiedniej koncentracji i ostrożności na kierownicą.
Uważamy, że realizacja tylko i wyłącznie zajęć teoretycznych nie przyniesie pożądanego efektu.

Przepustowość:

MI prognozuje ok 15 500 uczestników szkoleń rocznie. Aktualna ilość ODTJ w zupełności zapewni obsługę interesariuszy.

Koszty społeczne: Osoby kierowane na kurs reedukacyjny najczęściej poniosły już większe koszty w postaci kar grzywien towarzyszących punktom karnym, a koszty uzyskiwania uprawnień od nowa są rażąco większe od prognozowanych kosztów kursu reedukacyjnego.        
Zajęcia praktyczne na ODTJ szacujemy na około 700 zł za 7h szkolenia.             
Uważamy jednak, że koszty kursu reedukacyjnego są konsekwencją karną za wykroczenia i tak też powinny być traktowane, a w porównaniu do obecnych wysokości grzywien mandatów karnych koszt ten jest zdecydowanie symboliczny zważywszy na usługę edukacyjną jaką w zamian otrzymają.

Kursy redukujące PUNKTY KARNE i ich sens..
Na obecną chwilę szkolenia jakie można odbywać w WORD-ach znikną z końcem roku 2022. Czy będzie można jeszcze kiedyś w przyszłości zredukować punkty?
Raczej nie.
Jak takie szkolenia wyglądają dziś?
Większość WORD-ów organizuje zajęcia stacjonarnie, ale są WORD-y prowadzące zajęcia On-line. Koszty to 350 zł. Znaleźliśmy jeden ośrodek oferujący w promocji dla 2 osób szkolenie za 400 zł łącznie. Szkolenie trwa około 6 godzin. To same wykłady, nie ma zajęć praktycznych. Przez kilka godzin słuchasz psychologa, który mówi o przyczynach wypadków, a następnie policjanta przedstawiającego statystyki wypadkowości. Ciekawe jest jednak to, że większość uczestników tych szkoleń to PUNKCIARZE ZA PRĘDKOŚĆ, a nie sprawcy kolizji, czy wypadków.

Nie ma żadnej weryfikacji uczestników tych szkoleń oraz analizy przyczyn zdobycia przez Nich 24 punktów. Treści przekazywane przez prowadzących te kursy to dane statystyczne i powtarzanie przepisów. Zatem nie są profilowane pod żadnym kątem na potrzeby resocjalizacji uczestników.

Warto to brać pod uwagę tworząc nowe przepisy.

oprac.
Piotr Leńczowski

Poprawki PSITJ do Rozporządzenia o kursach BRD

Stanowisko do II projektu zmian Rozporządzenia w sprawie kursów i szkoleń z BRD (w okresie próbnym dla „młodych” kierowców)

nowy-projekt-szkoleń

Jesteśmy niezwykle usatysfakcjonowani wprowadzeniem w kilku miejscach poprawek jakie sugerowało nasze Stowarzyszenie. Uważamy jednak, że należy nadal zastanowić się na pozostałymi kwestiami jakie poruszaliśmy w pismach kierowanych do MI. Dołożyliśmy jeszcze dwa nowe bardzo ważne postulaty!

Sugerujemy dokonać zmian w poniższych zapisach:

– w załączniku nr 1 ust.1 pkt.3) lit.e) – zmienić zapis na ”korzystanie z urządzeń mobilnych takich jak telefony, tablety i inne z ekranami dotykowymi podczas kierowania pojazdem”
Rozmowa przez telefon trzymany w ręku to już technologiczna przeszłość, dziś ludzie obsługują dotykowe ekrany odwracając uwagę i nie obserwując drogi. To główna przyczyna wielu wypadków.

– w załączniku nr 2 w ust. 1 pkt 2) i 3)  – dobór prędkości dla każdego z zadań mający na celu ukazanie przyrostu drogi zatrzymania i trudności w panowaniu nad pojazdem podczas hamowania w zakręcie należy bezwzględnie zostawić instruktorowi techniki jazdy lub określić widełki o dużej rozpiętości dla prędkości np. 30-70 km/h

– w załączniku nr 6 – Wzór Zaświadczenia o ukończeniu praktycznego szkolenia w zakresie zagrożeń w ruchu drogowym – domagamy się umieszczenia miejsca na pieczęć i numer uprawnień instruktora techniki jazdy. Jeśli macie Państwo na celu podnoszenia jakości szkoleń w Polsce to nie można ukrywać osoby odpowiedzialnej za wyszkolenie na dokumentach. Musi być transparentne Kto szkolił i Kto bierze za osobę szkoloną odpowiedzialność. Ponadto ukrycie – niewykazanie numeru uprawnień instruktora techniki jazdy będzie prowadzić do zjawisk niepożądanych jak szkolenie przez osoby bez uprawnień firmowane jedynie pieczęcią placówki. Już dziś wiele ośrodków jedynie rozpisuje zajęcia na instruktorów posiadających uprawnienia, a realizuje je przez osoby bez uprawnień. Obieg dokumentów pomijający podpis i pieczęć instruktora umożliwia i będzie umożliwiał fałszerstwa na ogromną skalę w zakresie wydawania zaświadczeń.

– w paragrafie określającym wysokość opłaty za kurs i szkolenie proponujemy nie umieszczać określonych z góry stawek (jak obecnie 100 zł i 200 zł) z uwagi na ich dezaktualizację rynkową po pewnym czasie, ale zastąpić te stawki odpowiednim zapisem dostosowującym ceny do zawsze aktualnej sytuacji rynkowej – określając je jako procent do średniej wysokości wynagrodzenia brutto podawanej co kwartał przez GUS.
Propozycja regulacji par.5:  ” 1. Wysokość opłaty za kurs wynosi 3% średniego wynagrodzenia brutto podawanego przez GUS. 2. Wysokość opłaty za szkolenie wynosi 5% średniego wynagrodzenia brutto podawanego przez GUS”  Taka regulacja będzie aktualna zawsze i dostosowana do zasobności portfelów obywateli, gdyż będzie bazować na Ich średnich zarobkach.

I Ogólnopolska Konferencja Instruktorów Techniki Jazdy

Ogólnopolska Konferencja Instruktorów Techniki Jazdy 2017

technika-jazdy-krakow

Grupa docelowa:
Członkowie PSITJ oraz niezrzeszeni interesanci z branży szkoleniowej
Uczestniczyć mogą wszystkie osoby z uprawnieniami ITJ oraz INJ

Czas i miejsce:

09 grudnia 2017 SOBOTA

Miejsce:  Moto Park Kraków ul. Rzepakowa 4, 31-989 Kraków
g.10:00 – 16:00 – KONFERENCJA
g.16:00 – 18:00 – WALNE ZGROMADZENIE CZŁONKÓW PSITJ

KONFERENCJA:
– g.10:00 – 10:15 – otwarcie  konferencji (Zarząd PSITJ)
– g.10:15 – 10:30 – Przywitanie gości przez przedstawiciela MotoParku (Michał Kościuszko)
– 10:30-10:35 – zapowiedź prelegentów i prezentacja agendy

– 10:35-11:05 „Bezpieczeństwo najmłodszych uczestników ruchu”
Zastosowanie fotelików dziecięcych z punktu widzenia techniki jazdy.

– 11:05 – 11:35 „Przyczepność przyszłości” Eksploatacja opon, rodzaje opon, technologie i rodzaje uszkodzeń na które powinien zwrócić uwagę instruktor techniki jazdy!

– 11:35 – 12:15 „Systemy kontroli ciśnienia w kołach TPMS” – technologie oraz aspekty dotyczące instruktorów techniki jazdy.

PRZERWA KAWOWA (12:15 -12:40)

– 12:40 – 13:15 „Technologie hybrydowe przyszłością motoryzacji”. Rodzaje samochodów hybrydowych, hybryda kontra elektryk, różnice w technice jazdy. Obecne trendy dalszego rozwoju.

– 13:15 – 14:40 „Pędzący rozwój technologii bezpieczeństwa”. Elektroniczne systemy bezpieczeństwa biernego i czynnego w nowych samochodach. Obecne trendy dalszego rozwoju.

– 14:40 – 15:10  „Sporty motorowe alternatywą rozwoju umiejętności instruktorskich”
Podział sportów samochodowych, klasy i kategorie. Co zrobić żeby wystartować? Podstawowe modyfikacje samochodów sportowych i różnice w technice kierowania.

– 15:10 – 15:45 „Instruktor techniki jazdy, to bardziej mistrz kierownicy, czy nauczyciel jazdy defensywnej”. Metodyka pracy instruktora techniki jazdy i retoryka przekazu wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa jazdy oraz celu stosowania współczesnych technologii.

 

Zapraszamy gorąco wszystkich instruktorów nauki jazdy zainteresowanych rozszerzeniem uprawnień o świadectwo instruktora techniki jazdy oraz przystąpieniem do PSITJ.

Instruktorzy techniki jazdy pilnują swojego interesu

Redakcja tygodnika PRAWO DROGOWE@NEWS poprosiła o rozmowę Piotra Leńczowskiego, prezesa Polskiego Stowarzyszenia Instruktorów Techniki Jazdy (PSITJ) z siedzibą w Krakowie. PSITJ skierowało projekt zmian do ministra infrastruktury ws. ustawy o kierujących pojazdami.

Zarząd PSITJ
Piotr Leńczowski, instruktor techniki jazdy, prezes Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Instruktorów Techniki Jazdy, Od 14 lat czynny instruktor, z wykształcenia pedagog, były policjant drogówki, kurator sądowy. W wolnym czasie pasjonat motocykli, którymi objechał już całą Europę.

Pytanie redakcji tyg. PRAWO DROGOWE@NEWS: Witam, PSITJ jest nową organizacją na polskim rynku szkoleniowców nauki jazdy. Proszę o kilka słów informacji: od kiedy działacie, kim są jej członkowie, jaki jest cel działania?
Owszem, nasze Stowarzyszenie jest pierwszą w Polsce organizacją skupiającą ludzi posiadających uprawnienia instruktora techniki jazdy i broniącą interesów tej stosunkowo nowej profesji. Zawiązaliśmy się w styczniu bieżącego roku po ponad półtorarocznym okresie spotkań, wewnętrznych konsultacji i wzajemnego poznawania się z kolegami z całego kraju. Nasz statut jest bardzo otwarty na wszystkich zainteresowanych poprawą bezpieczeństwa i kształceniem się kadry nauczycielskiej w zakresie techniki jazdy. Posiadamy wewnętrzną strukturę na którą składają się zespoły eksperckie zajmujące się konkretnymi kategoriami pojazdów, ale także i specjalistów od technicznych zagadnień dotyczących np. fotelików dziecięcych, przyczep, hak-ów, bagażników zewnętrznych, czy systemów telemetrycznych jakie stosują producenci pojazdów. Wielu z naszych członków posiada licencje rajdowe i są czynnymi zawodnikami. Zrzeszamy zatem specjalistów. Co ciekawe średnia wieku naszych członków to 35 lat życia i zdecydowana większość posiada wyższe wykształcenie, stąd też przypuszczamy że jesteśmy nie tylko jednym z najmłodszych stowarzyszeń, ale też po prostu stosunkowo młodym i kompetentnym. Z pewnością powoduje to, że jesteśmy bardzo zaangażowani, pełni pomysłów, ale też doświadczeni na tyle żeby obiektywnie i racjonalnie obserwować całość wydarzeń w branży oraz świadomie kształtować naszą wspólną przyszłość.

Pytanie redakcji tyg. PRAWO DROGOWE@NEWS: Do Bogdana Oleksiaka, dyrektora Departamentu Transportu Drogowego w Ministerstwie Infrastruktury i Budownictwa skierowaliście Państwo własną propozycję zmian w ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami. Jakie zasadnicze wątki tam zostały zawarte i jakie jest ich ogólne uzasadnienie.

Proponujemy uregulowanie bardzo wrażliwej kwestii doszkalania w ruchu drogowym (poza ODTJ) osób posiadających już prawo jazdy. Obecnie szkolenie takie realizują OSK, lecz niestety w sposób nieuprawniony. Chcemy to zmienić, ale jednocześnie podnieść jakość takich zajęć – podnosząc poprzeczkę kompetencyjną dla instruktorów nauki jazdy i dając możliwość rozwoju rzetelnym OSK.
Podobnie zgłosiliśmy postulat usunięcia zapisu, który umożliwia prowadzenie szkolenia na terenie ODTJ-tu przez osoby bez uprawnień instruktora techniki jazdy oraz instruktora koniecznie posiadającego 3 letni okres stażu w zawodzie. Uważamy, że osoba która złożyła pozytywny egzamin państwowy z zakresu techniki jazdy jest kompetentna i nie musi nabywać stażu, tym bardziej, że staż taki nierzadko jest fikcją. Wyszkolenie zaledwie jednej osoby w roku na umowie zlecenia dokumentuje obecnie roczny staż. Przecież to nie potwierdza żadnego doświadczenia w kierowaniu pojazdem, tym bardziej w umiejętnościach przekazywania wiedzy.

Przepisy, które obecnie to regulują powstały „z głodu”, czyli z braków kadrowych. Brakuje osób z uprawnieniami, ale z drugiej strony bezwarunkowe rozdawnictwo kompetencji nie podniesie jakości tych szkoleń, ani wynagrodzeń w tym sektorze.

Pytanie redakcji tyg. PRAWO DROGOWE@NEWS: Ważna sprawa Ośrodków Doskonalenia Techniki Jazdy. Czy one – Pana zdaniem – mają uzasadnienie w naszym krajowym systemie szkolenia?

Oczywiście. Bezwzględnie należy brnąć w to dalej. Szkolenia w warunkach specjalnych maja nieocenioną wartość poznawczą. To lepsze niż lekcja fizyki w szkole, bo informację zwrotną o błędzie otrzymuje kierowca w ułamku sekundy. Uważamy, że obecne regulacje i podział na ODTJ stopnia I oraz stopnia II jest wystarczający. W obecnej sytuacji niewiele jest tych dużych, ale za to ośrodki mniejsze, które już funkcjonują – to w większości bardzo dobrze zarządzane placówki przez ludzi z pasją i pomysłem. Właściwie do dziś nie ma przymusu szkolenia w ODTJ stopnia podstawowego, a obiekty te funkcjonują i rozwijają się. To o czymś świadczy. Jako Stowarzyszenie jesteśmy jak najbardziej zainteresowani tym, żeby takich obiektów przybywało oraz żeby ludzie mieli do nich jak największy dostęp. Każe 100 zł zainwestowane w takie szkolenie może się zwrócić na drodze 100 razy szybciej niż myślimy. To sprawdzone i potwierdzone w krajach skandynawskich. Dlaczego by nie zrobić „Skandynawii” w Polsce? Stać Nas na to. Wystarczy tylko to mądrze regulować oraz dać możliwość rozwoju przedsiębiorcom bez monopolizowania rynku.

Pytanie redakcji tyg. PRAWO DROGOWE@NEWS: W rozdziale 17 ustawy mówiącym o szkoleniu osób posiadających uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym, dokładnie w art. 112 w ustępie 1, proponujecie dodanie punktów określających, iż obok ODTJ, szkolić takie osoby może także OSK zatrudniający instruktora techniki jazdy. To mało popularny przepis, bo ośrodki bez takiego instruktora byłyby wyłączone z tej grupy? A czy mamy tylu wyszkolonych instruktorów techniki jazdy, aby wszystkie ośrodki w kraju – czyli ok. 5 tys., a może nawet 8-9.tys. – mogły przystąpić do tych szkoleń? I jaki typ zatrudnienia postulujecie Państwo?

Wiemy, że to trudny temat i napotka od razu opór. Jednak opór jest charakterystyczny dla rewolucyjnych zmian, które z czasem wychodzą na dobre. Wie o tym obecny Rząd i my również mamy nadzieję, że się nam uda. Proponowane zmiany zdecydowanie poprawią jakość takich szkoleń oraz realnie podniosą bezpieczeństwo. Mógłbym to uzasadniać godzinami, ale powiem krótko. Od kilku lat obserwujemy pauperyzację zawodu instruktora nauki jazdy. Ludzie wykonujący ten zawód z pasji coraz częściej z niego rezygnują obserwując politykę cenową właścicieli szkół. Wykonywanie pracy z pasją to podstawa, niestety niedoceniana. I w tym miejscu powiem coś bardzo ważnego. Wszyscy Ci instruktorzy, którzy w ostatnich latach zrobili uprawnienia z zakresu techniki jazdy to właśnie ta elita, która interesuje się żywo tematem szkolenia. Ci ludzie nie robili uprawnień dla pieniędzy, bo nie ma dla nich zatrudnienia. Więc po co się starali, uczyli, poddawali kolejnemu egzaminowi państwowemu? To proste. Bo to pasjonaci i ludzie mający zadatki na specjalistów w swojej branży. Instruktor nauki jazdy posiadający dodatkowo świadectwo instruktora techniki jazdy to „oficer” wśród instruktorów.
Oczywiście każdy może się uczyć i szkolić, zatem dlaczego tylko tak niewielu skorzystało?
W naszej ocenie Ci ludzie to elita instruktorów, która dobrowolnie sama się zweryfikowała składając ponowny egzamin państwowy i to całkiem niedawno. Owa „weryfikacja” odbywa się od 2008 roku. Świadectwo ITJ daje rękojmię, że wiedza takiego instruktora jest na czasie i spełnia standardy stawiane przez współczesną motoryzację. Obecnie jest nas już na tylu, że po wprowadzeniu proponowanej zmiany paraliżu szkoleń wcale by nie było, a zastosowane zmiany zachęcą tych niezdecydowanych do poszerzania wiedzy i za chwilę może być nas kilka tysięcy. To także napędzi kursy instruktorskie, egzaminy ,a w perspektywie podniesie stawki wynagrodzeń w OSK.

Pytanie redakcji tyg. PRAWO DROGOWE@NEWS: Natomiast w ustępie 3 tego artykułu jako prowadzących zajęcia z jazdy w warunkach specjalnych dla osób odbywających kwalifikację wstępną, kwalifikację wstępną przyśpieszoną, kwalifikację wstępną uzupełniającą lub kwalifikację wstępną przyśpieszoną uzupełniającą wskazujecie wyłącznie na instruktorów techniki jazdy. Usuwacie też cezurę 3 lat praktyki tej grupy instruktorów. Czyli wyłączanie instruktorów nauki jazdy? Czyli takie szkolenie mógłby prowadzić instruktor techniki jazdy bez doświadczenia-praktyki, a instruktor nauki jazdy np. z 20-letnim doświadczeniem nauki także w ruchu drogowym – nie?
Jak już wspomniałem, udokumentowanie 3 letniej praktyki to fikcja. Przepis ten ponadto ogranicza ilość instruktorów spełniających to kryterium, a instruktorów i tak jest coraz to mniej. Odnośnie Pani sugestii, iż instruktor nauki jazdy z 20-letnim stażem będzie bardziej kompetentny niż młody instruktor techniki jazdy, to pozwolę się z tym nie zgodzić. Wszyscy doskonale  wiemy, że nie ma reguły. Za to rutyna pojawia się nader często. Chciałbym tu podkreślić jedną bardzo ważną rzecz. Nie można mylić i mieszać tych profesji oraz ich kompetencji. Twierdzenie, że doświadczony instruktor nauki jazdy z 20-letnim stażem może wykonywać czynności instruktora techniki jazdy, to tak jakby stwierdzić, że lekarz chirurg ortopeda z 20-letnim stażem, może usuwać zęby, czyli wykonywać czynności lekarza stomatologa, bo w sumie to też lekarz. Przecież to dwa różne zawody wymagające osobnych specjalizacji. Niestety nasze środowisko nadal jeszcze myli i nie potrafi rozróżniać profesji instruktora nauki jazdy od techniki jazdy. Między innymi dlatego powstało nasze stowarzyszenie. Zachęcamy każdego instruktora nauki jazdy do podnoszenia swoich uprawnień o zakres techniki jazdy i tym samym Nikogo nie dyskwalifikujemy. Kurs i egzamin to kwestia zaledwie kilku miesięcy, a wiedza i doświadczenia jakie się zyska są nieocenione dla nauczyciela jazdy.

Pytanie redakcji tyg. PRAWO DROGOWE@NEWS: Nie budzą Państwa uwag przepisy dotyczące np. zdefiniowania pojęcia „umiejętności praktycznych” jakie składa przed komisją egzaminacyjną kandydat na instruktora techniki jazdy? Czy choćby program szkolenia osób ubiegających się o uprawnienia instruktora techniki jazdy? Uprawnionych do kursów dla tych kandydatów itd.?
To trudny temat. Na początku kiedy nie było jeszcze instruktorów techniki jazdy, uprawnienia nadawano każdemu kto się zgłosił i oświadczył, że wie o co chodzi oraz udokumentował, że w przeszłości szkolił w tym zakresie. Następnie tych mniej wiarygodnych weryfikowano poprzez egzamin o ile się takowemu poddali. Przykładowo w Małopolsce tzw. uprawnienia „z nadania” straciła znaczna część początkowo zarejestrowanych instruktorów. Niektórzy twierdzą także, że ten egzamin to łatwizna, ale statystyki zdawalności pokazują coś zupełnie innego. Od 2008 roku naprawdę wiele się zmieniło i uważamy, że na lepsze. Dziś taki egzamin odbywa się w ODTJ stopnia II, a komisje egzaminacyjne starają się podchodzić do tego bardzo logicznie. Oczywiście spływają do nas sygnały o zbytniej subiektywności, czy wręcz o uznaniowym traktowaniu poszczególnych zadań, ale pamiętać należy, że Rozporządzenie w tej sprawie daje swobodę komisji w zakresie określania sposobu wykonywania prób oraz czasów ich wykonania. Tu jak najbardziej jesteśmy za zdecydowanym ujednoliceniem kryteriów oceny w celu przejrzystości i transparentności tego egzaminu. Mamy pomysły na modyfikację tego egzaminu, ale to raczej temat na osobny artykuł. Podsumowując należy podkreślić, że nie jest to egzamin łatwy i dlatego tym bardziej, Ci którzy decydują się go składać zasługują na uznanie z samego tylko tego powodu, że się im chce uczyć.

Pytanie redakcji tyg. PRAWO DROGOWE@NEWS: Mówił Pan już o bezrobotnych instruktorach techniki jazdy. W ośrodkach szkolenia kierowców brakuje instruktorów nauki jazdy. Może instruktorzy techniki jazdy powinni być włączeniu także do szkolenia kandydatów na kierowców?

Sytuacja jest trudna na rynku pracy i wiemy o tym wszyscy. Jednak zamiast narzekać ja bym się przyglądną co spowodowało taki impas. Z jednej strony brak chętnych do pracy za 15 zł, a z drugiej brak kompetentnych do pracy za 30 zł na godzinę. W piersi winni się uderzyć zarówno właściciele szkół jak też sami instruktorzy, którzy niejednokrotnie zatrzymali się w czasie. Dlatego wysiłek tych co się kształcą mimo kryzysu powinien być doceniony. Nie należy jednak mieszać obu tych profesji. Uważamy, że w OSK kandydatów na kierowców powinni szkolić wyłącznie instruktorzy nauki jazdy. Oczywiście jeżeli mają również świadectwo z techniki jazdy to bardzo dobrze, ale jeżeli mieliby tylko to drugie, to za mało. Instruktor nauki jazdy ma więcej wiedzy z metodyki, psychologii oraz jest bardziej zorientowany w przepisach drogowych i zachodzących tam zmianach. Dlatego musimy odróżniać obie profesje i jak już mówiłem, nie możemy ich zamiennie zastępować. To, że instruktorzy techniki jazdy są od 9 lat bezrobotni wynika z faktu ciągłego przesuwania przepisów o okresie próbnym, ale nie oznacza to, że my nic nie robimy. Wielu z nas pracuje na co dzień w OSK oraz angażujemy się przy wszelakich projektach związanych z bezpieczeństwem, szkolimy na obiektach zarówno będących zarejestrowanymi ODTJ-tami, ale też na obiektach torowych. Wielu szkoli za granicą. Samo wejście przepisów o obowiązkowych szkoleniach w ODTJ nie da nam wszystkim nowego zatrudnienia, bo za mało jest tych obiektów. Jednak po 9 latach mając już tak pokaźny korpus instruktorów z „podwójnymi” uprawnieniami grzechem byłoby tego nie wykorzystać. Uważam, że to właśnie moi koledzy, ludzie w sile wieku i z chęcią na nauki będą w tym kraju budować przyszłość naszej branży. Mamy naprawdę spory potencjał i liczmy, że będzie nas coraz więcej. Zachęcam gorąco każdego instruktora nauki jazdy do zdobywania uprawnień z zakresu techniki jazdy. Takie świadectwo jest swoistego rodzaju certyfikatem wyższych kompetencji i najnowszej wiedzy o motoryzacji.

Dziękuję za interesującą rozmowę.

Pytania zadała Jolanta Michasiewicz, red. nacz. tyg. PRAWO DROGOWE@NEWS